Bir Gün Anlarsın

Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez. Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya, Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında Ne çarşaf halden anlar ne yastık. Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık. Onun unutamadığın hayali, Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine. Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın. Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu. Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin. Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için, Vurursun başını soğuk taş duvarlara. Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın. Duyarsın, Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın. Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin. Niçin yaratıldığını. Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini. Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini. Boşuna geçip giden günlerine yanarsın. Dolar gözlerin, için burkulur. Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların. Sevilen gözlerin erişilmezliğini. O hiç beklenmeyen saat geldi mi? Düşer saçların önüne, ama bembeyaz. Uzanır, gökyüzüne ellerin. Ama çaresiz, Ama yorgun, Ama bitkin. Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın. Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı. Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. Bir gün anlarsın hayal kurmayı; Beklemeyi, ümit etmeyi. Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi. Lanet edersin yaşadığına... Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın. O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden. Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.               1926-1984               Ümit Yaşar Oğuzcan

Gözlerim Gözlerinde

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında
Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,
Gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini
                   1926-1984
                   Ümit Yaşar Oğuzcan

Ben Sensiz Yaşayamam

Bırakma beni sevdiğim
Gidişine dayanamam
Hasret gözyaşlarımla
Kendimi avutamam
Dönerim dersin ama
Kadere inanmam
Bıraktığın anılarınla
Ben sensiz yaşayamam...
           1926-1984
           Ümit Yaşar Oğuzcan

İmkansız Aşk

Falcı kadın yalan söylüyor yalan
Bizi birbirimiz için yaratmış Tanrımız
Nasıl mümkün değilse
Yıldızları toplamak gökyüzünden
Öylesine imkansız bir şey aşkımız

Kurudu gölgesinde oturduğumuz ağaçlar
Bahçelerde sevdiğin çiçekler kalmadı
Sadece hatıralarda ebedi olan
Vazgeçemediğimiz, unutamadığımız
Onlar bile bize yar olmadı

Unut benden kalan ne varsa
Unutmak tesellidir yalnızlığın
Güneşi bir kadeh şarap gibi içip
Delicesine sarhoş olmak
En güzel tarafı imkansızlığın

Ümitlerimiz fırtınalı denizler ortasında
Bir hurda teknedir şimdi
Dalgalar dünden daha zalim
Rüzgar daha hoyrat
Ne bulut var ufuklarda ne gemi

Mevsimler toz pembe değil
Gündüzler gecedir, geceler zindan
Güneşin doğmasını beklemek boşuna
Boşuna artık medet ummak
Taş kalpli zamandan

İnan ki! Kırılmış bir ayna gibi
Paramparça, kırık dökük aşkımız
Çaresizliğin, ümitsizliğin türküsü
Türkülerin en içlisi, en hüzünlüsü
Büyük aşkımız
            1926-1984
            Ümit Yaşar Oğuzcan

Ben Senin En Çok

Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili

Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kâh çocukça mavi, kâh inadına yeşil
Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
Unutturur bana birden acıları, güçlükleri
Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

Ben senin en çok davranışlarını sevdim
Güçsüze merhametini, zalime direnişini
Haksızlıklar, zorbalıklar karşısında
Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini

Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...
                        1926-1984
                        Ümit Yaşar Oğuzcan

Aşk Başlamadan Güzel

Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Aşk başlamadan güzel....

            1926-1984

            Ümit Yaşar Oğuzcan

Ben Eylül Sen Haziran

Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar

Neydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki diz boyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım

Beni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilk yaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer oldu güldüğün yerde

Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, of başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artık

Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor göz bebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım on üçüncü aylara
                      1926-1984
                      Ümit Yaşar Oğuzcan

Sevmek

Küçükleri saymazsak
Bir tek günahım var
O da sevmek...
       Temmuz 1999
       İstanbul
       Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

İsyan

Mutluluğum da hüznüm de sensin artık benim
Senle mutlu oluyor senle üzülüyorum
Seni rahatsız etmek istemezdim gülüm
Ama acı çeken bir kalbin dayanılmaz isyanı bu...
    Eylül 2001
    İstanbul
    Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Işık

Bir solgun yüz taşıyorum bugün
Hüzün denizinde boğulurcasına.
Ancak bu kadar sevilebilir
Bu kadar acı çekilebilirdi bu dünyada

Kırılan umutlarım var.
Bir kutsal aşkın bitişi gibi
Parçalanmakta kalbim.
Acıyı en derinden hissediyor şu yüreğim.

Yok bir çare beklemekten başka
Beni kedere mahkum etse de zaman.
Belli belirsiz bir ışık yakalıyorum
Beni aydınlığa çıkaracak.

Şimdi tam geceyarısı
Hüznün en koyu vakti
Güneşi bekliyorum dünyamı aydınlatacak
Yaralı yüreğimi ısıtacak

Bir sevda masalı değil belki bizimkisi
Sadece bir aşk, bir tutku...
Bir tek bu şiir kaldı sana anlatacak halimi
Şimdi anlarsın belki beni...
    Eylül 2001
    İstanbul
    Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gözlerin

Bir gözlerin vardı gözlerim içinde
Derinlere dalıp beni alan
Gözlerinki kimseler bilemezdi rengini
Bir yürüyüşün yeterdi seni anlatmaya
Bir de konuşman tüm dünyaya bedeldi
Saçların bir alev gibiydi
Salındıkça ısıtırdı yüreğimi
Yürürken, konuşurken, susarken hep asildin
Delirtirdi, çıldırtırdı beni her halin...
             Ocak 2000
             Adana
             Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hiçbir Şey

Hiçbir şey sarmıyor eskisi gibi
Bir acayip bu zaman
Kollarımda boşluk
Zihnimde yansımalar...

Hastadır belki bu ruh
Geçen tüm zamana
Yok mu bir tat, bir heyecan
Güzel yaşamaktan yana
       Kasım 1999
       İstanbul
       Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

İstanbul

Ağır ağır üstüme çökmekte bir koca yük
Yollar ayrı bir uzun gelmekte
Miyadını doldururcasına azap vermekte İstanbul
Binalar, geçitler kasvete bürünmekte

Akşam olurken şehirde
Tutmakta yine büsbütün bohem yanım
Karışık duygulara iterken beni
Melankoli kaplamakta her yeri...
     Kasım 1999
     İstanbul
     Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Altıüstü

Kara kara düşünmek
Bir ömür boyu
Neye yarar diye
Düşündün mü hiç
Bir avuç toprak
Bir de üzerinde biten
Papatyalar olur avuntun
Altıüstü...
     Temmuz 1999
     İstanbul
     Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

İmkansız Aşk

Uğruna neler yapılmazdı ki, neler
Sendeki yar, bendeki sefalet olmasa
            Şubat 1999
            İstanbul
            Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Garip

Bir müridin çilesi gibi
Çile doldurmaktayım her an
Pirim acımasız hayat,
Bense gariplerden bir garip
         Şubat 1999
         İstanbul
         Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gönül

Bitirdim dedim kaç defa
Ey uslanmaz, arlanmaz gönül
Dinle şu sesi bir kere
Bırak kendini
Akan deli sulara

Hayat mı bu zaten kısa mı kısa
Yaşadıklarımız ise yeterince acı
Değer mi böyle gönül koymaya, gönül
Yol bu , upuzun bir yol
Daha yolun ise başı
              Aralık 1998
              İstanbul
              Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Unutamadığım

Sen unutamadığımsın,
Gözlerine doya doya bakamadığım,
Gözlerindeki hüzne dokunamadığımsın.
Hayat bu, çekilir mi bilinmez,
Söylenecekler bir çırpıda söylenmez,
Kalırlar yeni günlerin hatırına
Hep başka bir sabaha.
Sevinçler anlık, hüzünler ise bir bela
Bir kor gibi şu yürek
Yıllarca yanar da, sanki hiç sönmeyecek...
      Aralık 1998
      İstanbul
      Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Aynalar

Benim de mi olacak suratım kırış kırış
Benim de mi saçlarıma düşecek aklar
Ya alın çizgilerim
Ölene dek kaç tane olacaklar
Ellerim buruşacak, titreyecek bir gün
Ne takat kalacak bacaklarımda, ne gözlerimde fer
Hüzünlü gözlerle bakacağım aynaya bu sefer
Ne eski beni göreceğim aynalarda
Ne de film şeridimizi
Hep izler olacak oysa aynalarda
Hayatın bize armağanı derin mi derin izler
            Kasım 1998
            İstanbul
            Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bir Gün

Bir gün vardı
Bir gün baktım yok
Eriyip gitmişti...
Yoktu oysa suçu
Ama eriyip gitmişti.
Geride bir iki hatıra
Ve hayat defterine işlenecek
Hoş bir tecrübe bırakarak
            Aralık 1998
            İstanbul
            Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.