27 Kasım 2012 Salı

Işık

Bir solgun yüz taşıyorum bugün
Hüzün denizinde boğulurcasına.
Ancak bu kadar sevilebilir
Bu kadar acı çekilebilirdi bu dünyada

Kırılan umutlarım var.
Bir kutsal aşkın bitişi gibi
Parçalanmakta kalbim.
Acıyı en derinden hissediyor şu yüreğim.

Yok bir çare beklemekten başka
Beni kedere mahkum etse de zaman.
Belli belirsiz bir ışık yakalıyorum
Beni aydınlığa çıkaracak.

Şimdi tam geceyarısı
Hüznün en koyu vakti
Güneşi bekliyorum dünyamı aydınlatacak
Yaralı yüreğimi ısıtacak

Bir sevda masalı değil belki bizimkisi
Sadece bir aşk, bir tutku...
Bir tek bu şiir kaldı sana anlatacak halimi
Şimdi anlarsın belki beni...
    Eylül 2001
    İstanbul
    Cemal Büyükkardeş

Not : Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.