Altı yaşına kadar
Öylesine bir veleddim işte
Ne olduğumu hatırlamıyorum
bile
Küçük bir mahallede
Sevilen bir çocukmuşum
Hep öyle der bizim
valide
Sonraları site bahçeleri oldu
Oyun mekanlarım.
Apartman
çocuğuydum bundan böyle
Nice yıllar sürdü gitti öylesine
Yaş onaltıya
geldiğinde
Oyun, çocukluk garip kavramlardı artık.
Sualler, sualler,
sualler...
Köke ait ne varsa hepsi didik didik...
Kimdim ben..?
Nerden
geliyordum, nereye gidiyordum..?
Az aramadım bu sorunun cevabını, ama
yılmadım.
Bulduğumdan emin olduğum an onsekiz yaşındaydım.
Akvaryumdan
adeta denize atılmış bir balıktım.
Bu sulara yabancı fakat azimli bir
balık
Çok badireler atlattım
Eh, biraz da önceye göre yol aldım.
Şimdi
yaş yirmi
Önümde ise bitmez tükenmez deryalar
Git gidebildiğin, açıl
açılabildiğin
kadar...
9 Nisan
1996
İstanbul
Cemal
Büyükkardeş
Not : Bu şiirin her
türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine
aittir.